Bu sefer evimden, sicacik yuvamdan yaziyorum yazimi. Sicacik derken gercekten felaket sicak. Bir haftadir 41 derece sicakla bogusuyoruz. Tabi disari cikmak neredeyse imkansiz. Klimayla hasir nesir vaziyette gunlerimizi gecirmekteyiz.
29 Mayis' ta esimle ayrildik. Bu seferki ayriligimiz cok zor oldu. Onun da cok zorlandigini hissettim. Bana son gune kadar caktirmasa da havaalaninda ikimiz deyogun duygu bosalmasi yasadik. Ah bir bilse minik prenses onun icin nelerden vazgectigimizi, ne kararlar aldigimizi...
Yolculugumuz gayet guzeldi. Acil cikis sirasinda rahat bir yolculuk oldu. 1 hafta kadar Istanbul ve Akcakoca' daydim. Vucudum bir anda degisen mevsime inanilmaz tepkiler gosterdi. Ayaklarim bileklerimden parmak uclarima kadar sisip kocaman oldular. Surekli yatar ve ayaklarim yuksek pozisyondaydim. Izmir` e donene kadar devam etti sislikler. Geldikten ve evime yerlestikten sonra, anca da dinlenebilmis olmanin etkisiyle olacak ki kendime gelebildim. Evimin kapilarini bu sefer sevgilim olmadan actim. Ilk birkac gun gercekten zordu. Zaman hic gecmedi. Halbuki ayriliklara cok alismistim ama bu sefer yoklugunu cok hissettim. Allah` in zoruna gider diye de cok korkuyorum. Sukurler olsun sagligimiz yerinde. Bir telefonla ulasabiliyorum, ama hormonlardan midir bilmem cok etkiledi bu sefer. Onun da benim kotu gelen bir sesimle kahrolacagini biliyorum ve hep iyiyim mesaji vermeye calisiyorum. Sagolsun annem ve kardesim cok ilgileniyorlar. Kardesim benimle kaliyor. Doguma kadar bu sekilde idare edecegiz. Esim doguma yetisebilecek mi hic bilmiyorum. Suan cogu seyi onsuz gogusleyecekmis gibi hazirliyorum kendimi. Hastane cantamin da sonuna geldim. Bayrama kadar bitirip kapatmis olacagim. Bebegin durumu da gayet iyi masallah. 26. haftada 912 gramdi. 1 Temmuz' da tekrar kontrolum var. Bu aradaki zamanda seker yuklemesi ve tetanoz asisi yaptirdim. Sekerim biraz yuksek cikti ve diyetisten kontrolunde diyete basladim. Cok ahim sahim bir deger degil. Evde kan sekeri olcum cihaziyla kontrol altina alabildim. Hatta itiraf etmeliyim bu yaziyi yazmaya baslamadan once kocaman kare cikolatayi mideye indirdim. Sonrasinda inanilmaz pismanlik duydum ama is isten gecti ne yazik ki. Sekerim neyse ki 119 cikti da biraz derin nefes aldim. Arada boyle abartili kacamaklarim olabiliyor malesef... Gunlerimiz sessiz geciyor simdilik, bol dinlenmeli ve her aksam yuruyus yaparak genelde. Yuruyus bel ve sirt agrilarima en etkili ilac suan. Kiloyu ve kan sekerimi dengelemesi acisindan da doktorum her seferinde vurguluyor. Insallah son gune kadar hareket kisitlamasina gitmeden devam ederim yuruyuslere. Karnim da 4 haftada buyudu ve one dogru diklesti. Ekliyorum fotografini.
Haftaya kontrolumden sonra tekrar yazacagim.
Simdilik hoscakalin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder