HAMILE GUNLUGU- 25-28. Haftalar

Uzuuuunca bir aradan sonra 28+6. gunden tekrar merhaba... 
Bu sefer evimden, sicacik yuvamdan yaziyorum yazimi. Sicacik derken gercekten felaket sicak. Bir haftadir 41 derece sicakla bogusuyoruz. Tabi disari cikmak neredeyse imkansiz. Klimayla hasir nesir vaziyette gunlerimizi gecirmekteyiz. 
29 Mayis' ta esimle ayrildik. Bu seferki ayriligimiz cok zor oldu. Onun da cok zorlandigini hissettim. Bana son gune kadar caktirmasa da havaalaninda ikimiz deyogun  duygu bosalmasi yasadik. Ah bir bilse minik prenses onun icin nelerden vazgectigimizi, ne kararlar aldigimizi...
Yolculugumuz gayet guzeldi. Acil cikis sirasinda  rahat bir yolculuk oldu. 1 hafta kadar Istanbul ve Akcakoca' daydim. Vucudum bir anda degisen mevsime inanilmaz tepkiler gosterdi. Ayaklarim bileklerimden parmak uclarima kadar sisip kocaman oldular. Surekli yatar ve ayaklarim yuksek pozisyondaydim. Izmir` e donene kadar devam etti sislikler. Geldikten ve evime yerlestikten sonra, anca da dinlenebilmis olmanin etkisiyle olacak ki kendime gelebildim. Evimin kapilarini bu sefer sevgilim olmadan actim. Ilk birkac gun gercekten zordu. Zaman hic gecmedi. Halbuki ayriliklara cok alismistim ama bu sefer yoklugunu cok hissettim. Allah` in zoruna gider diye de cok korkuyorum. Sukurler olsun sagligimiz yerinde. Bir telefonla ulasabiliyorum, ama hormonlardan midir bilmem cok etkiledi bu sefer. Onun da benim kotu gelen bir sesimle kahrolacagini biliyorum ve hep iyiyim mesaji vermeye calisiyorum. Sagolsun annem ve kardesim cok ilgileniyorlar. Kardesim benimle kaliyor. Doguma kadar bu sekilde idare edecegiz. Esim doguma yetisebilecek mi hic bilmiyorum. Suan cogu seyi onsuz gogusleyecekmis gibi hazirliyorum kendimi. Hastane cantamin da sonuna geldim. Bayrama kadar bitirip kapatmis olacagim. Bebegin durumu da gayet iyi masallah. 26. haftada 912 gramdi. 1 Temmuz' da tekrar kontrolum var. Bu aradaki zamanda seker yuklemesi ve tetanoz asisi yaptirdim. Sekerim biraz yuksek cikti ve diyetisten kontrolunde diyete basladim. Cok ahim sahim bir deger degil. Evde kan sekeri olcum cihaziyla kontrol altina alabildim. Hatta itiraf etmeliyim bu yaziyi yazmaya baslamadan once kocaman kare cikolatayi mideye indirdim. Sonrasinda inanilmaz pismanlik duydum ama is isten gecti ne yazik ki. Sekerim neyse ki 119 cikti da biraz derin nefes aldim. Arada boyle abartili kacamaklarim olabiliyor malesef... Gunlerimiz sessiz geciyor simdilik, bol dinlenmeli ve her aksam yuruyus yaparak genelde. Yuruyus bel ve sirt agrilarima en etkili ilac suan. Kiloyu ve kan sekerimi dengelemesi acisindan da doktorum her seferinde vurguluyor. Insallah son gune kadar hareket kisitlamasina gitmeden devam ederim yuruyuslere. Karnim da 4 haftada buyudu ve one dogru diklesti. Ekliyorum fotografini. 

Haftaya kontrolumden sonra tekrar yazacagim. 

Simdilik hoscakalin...

HAMILE GUNLUGU- 24.Hafta

Sanirim gebelik acisindan en hareketsiz, ama gelecek acisindan en hareketli diyebilecegimiz bir hafta oldu. Ani bir kararla 29 Mayis' ta Guney Afrika defterini kapatiyorum. Buna sebep ise esimin is degistirmesi oldu. Johannesburg kentinde yeni bir is teklifi aldi ve 1 Haziran' da baslamasi istendi. Bir sure kabul edip etmemek arasinda kaldik. Kabul etmesi durumunda yeni ev arayislari, doguma gelip gelemeyecegi ve benim oradaki duzene adaptasyon surecim vs. konular basimizda dolanip durdu. Sonrasinda Temmuz ortasindaki Turkiye planlarimi 1,5 ay oncesine almak istedim. Bu kisa sure icin yeni bir duzen olusturmayi gerek gormedik. Esim de destekledi bu fikri. Dogum konusunda da Eylul ayina kadar orada kalmayi planladigini ve is devam etse bile bebek dogduktan sonra Turkiye' ye donmek istedigini belirtti. Fikri ilk basta biraz sasirti acikcasi. Ben daha uzun vadede planladigini tahmin ediyordum; ama biraz dusununce bu sekilde daha iyi olacagi kanisina vardik. Sonuc olarak babamizdan 3 ayligina ayriliyor olacagiz. Sonrasinda da her sey yolunda giderse bebegimizi Turkiye' de, ailelerimize yakin olacak sekilde buyutmek istiyoruz. Bu benim acimdan da, bebek dogduktan sonraki birkac ayi takiben is hayatima geri donmemin kapilarini aralayacak. O zamanki sartlar ne gosterir bilmiyorum ama isime cok ara vermeden devam etmek istiyorum. 

Bununla birlikte 26 Mayis' ta buradaki son doktor kontrolum gerceklesecek. Bir yandan da guzel oldu, 1 aydir ozlemistim prensesi. Neler yaptigini gormek icin sabirsizlaniyorum. 

Kisacasi bu hafta boyle degisik bir hafta oldu. Gebelikle ilgili degisen bir sey olmadi. Belki kafam bu durumlarla cok mesgul oldugu icin gormedim bile. Hareketleri gayet normal. Yasayip gidiyoruz anne-kiz :)

Simdi bizim icin hazirlanip donme vakti :) 

Sevgiler 

HAMILE GUNLUGU- 23. Hafta

23+0 haftadan herkese merhaba.. :) Gecen hafta havanin guzelliginden nasil bahsettiysem bir hafta boyunca sadece 1 gun gunes yuzu gorebildik. :D Baya kasvetliydi, hic disari cikasim gelmedi ama zorladim kendimi ve ciktim. Gecen haftaya oranla bu hafta ekstra yasadiklarim kesinlikle burun tikanmasi oldu. Onceki haftalarda da ara ara tikanan burnum bu hafta geniz akintisiyla birlikte bir hayli zorladi beni. Bu donemlerde artan gebelik hormonlarina paralel olarak damarlarda burun damarlarinda genisleme olabiliyormus. Cok az annede gorulen bir durummus ve biz de nasiplenmis olduk. Iliadine burun sprayi almistim, zararli oldugunu bile bile birkac gun kullandim malesef. Ozellikle geceleri iyice nefes alamaz duruma geldim. Bugun okyanus suyu ya da wix tarzi, ilac iceriksiz bir urune gececegim. Bunun disinda gecen haftaki bel agrilarim yogun oranda azaldi. Bazen oyle sizliyordu ki, yuruyus oncesinde ozellikle ayaga kalkamaz hale geliyordum. Ama vucudum isininca hicbir sey kalmiyor. Yuruyus sonrasinda pamuk gibi oluyorum. 

Bu arada bebek arabamizin da siparisini verdik bugun. Uzun zamandir arastirma icerisindeydik, iki uc modele dusurmustuk secenekleri ve aralarinda gidip geliyorduk. En son bu sabah Joker magazasinda guzel bir indirim yakaladik ve firsati kacirmak istemedik. Tercihimiz Bebe Confort-Elea puset ve ana kucagindan yana oldu. Gayet kullanisli ve katlanimi kolay bir model. Uzun sure guvenle kullanacagimizi dusunuyorum.

Son olarak da gobegimi paylasayim sizlerle. Fotograf biraz yaniltici olabilir, cektigim aksam yogun derecede gaz sikintim vardi ve biraz buyuk gozukebilir gozunuze. :)

Haftaya gorusmek uzere...

Sevgiyle kalin.

HAMILE GUNLUGU- 22.Hafta

Minik minik esintili, gunesli ve sicacik Cape Town' dan musmutlu gunler dilerim... Bugun oyle tatli bir hava var ki, gunluk yarim saatlik yuruyuslerimi 50 dakikaya tamamladim. Az once geldim ve oturdum koca bardak sutumle sizlere bu hafta neler oldugunu anlatmaya.

Oncelikle bugun 22+0 gunluguz. Her Cuma gunu degisiyor haftalar ve gebelik haftalari bir sonraki haftanin icinde gosterildigi icin 21+0-21+6. gunleri 22. hafta icinde anlatacagim. Bu hafta olabildigince sakin ve huzurluydu diyebilirim. Bebegin hareketleri gun gectikce rutine bagladi. Ozellikle ogleden sonra ve aksamlari sirt ustu koltuga uzandigimda kipir kipir kendisi. Baba da artik hissetmeye basladi tekmeleri. Hareketlenmenin ilk haftalarinda baba dokundugunda pek tepki vermiyordu, ama her dokundugunda onu tanittim,'' Bak bu senin baban annecim, seni en az benim kadar sevecek diger kisi'' diyerek onu da babaya alistirdik. :) Simdi elini nereye dokundurduysa oraya tekme atiyor. Cok essiz bir duygu gercekten, esimle de bunu bir nebze paylasabilmek cok guzel..

Bu haftanin baslarinda yasadigim, yogun bel, sirt ve bacak agrilari oldu.  Hic yokken bir anda her yanim agrimaya basladi. Ozellikle geceleri bacaklarimi atacak yer bulamadim. Bir iki gece idare ettikten sonra evdeki kirlent yastigi bacak arama koyup oyle uyudum. Bir hayli rahat ettigimi soyleyebilirim. Yakin zamanda hamile yastigina ihtiyac duyacagim sanirim. Tek dusuncem, Turkiye' ye donersem yaz sicaginda koca yastikla son aylari nasil gecirecegim. Simdilik kirlentle iyi anlastik gibi... 

Bel ve sirt agrilari icin de yoga ve yuruyus yapiyorum. Normalde gun asiri yuruyus, haftada bir de bahcede yoga yapiyordum. Agrilar arttigindan beri yuruyusleri her gune, yogayi da gun asiriya cikardim. Agrilarimin bir cogu azaldi gercekten. Yuruyusleri artirmak da ozellikle zaman zaman gelen kasik agrilarimi cok azaltti. Spor candir! Kilo kontrolunde de buyuk yardimci. Yediklerimden cok kismadan, hareketi artirarak, hamileligimin basindan beri 3 kg ile devam ediyorum. Yuruyusle guclenen bacak kaslari yoganin da destekleyici etkisiyle, son haftalari daha rahat gecirmenizi sagliyor. En azindan ben kendim icin oyle umuyorum. :) 

Onun disinda bu hafta yanimizdaki eve yeni komsular tasindi. 1,5 yasindaki dunyalar tatlisi oglu ve karnindaki 23 haftalik kiz bebegiyle tam aradigim komsu kriterine sahip bir kadin. :D Ilk cocugunu suda dogurmus evde, bunu da o sekilde planliyor. Normal dogum delisi beni simdi de suda dogum arastirmalari aldi. Burada kalsam yapabilme ihtimalim var ama Turkiye sartlari henuz suda dogum icin yeterli saglik donanimina sahip degil. Donanimsal olarak yeterli olsalar da cesaret anlaminda eksiklikleri var. Bir iki hikaye okudum Turklerden ama bir elin parmaklarini gecmez. En azindan benim calisacagim ekibin boyle bir fikre sicak bakmayacagini biliyorum. Neyse... Her seyi oldugu gibi bunu da zamana birakip gorecegiz. :) 

Son olarak gobegimin bugunku halini de paylasayim sizlerle. 

Haftaya gorusmek uzere. :) 

HAMILE GUNLUGU- 21. Hafta

Hepinize uzuuunca bir aradan sonra, 20+6. haftadan tekrar merhaba... Cok ara verdim, farkindayim. Adima munhasir ''istikrarsiz'' sifatini bir kez daha hakkiyla yapistirmis oldum. :) Saka bir tarafa, onceki blog yazimda da bahsettigim uzere 19 Mart-22 Nisan arasi 5 haftalik bir Turkiye maceram oldu ve inanin; birakin yazmayi, kicimin ustunde zor oturdum diyebilirim. Ama bunlar gunlugunu aksatmana bir bahane degil diyen seslerinizi duyar gibiyim, simdiden kusura bakmayin. :) Tatil detaylarimdan kisaca bahsedecegim. Once bebegimin durumundan bahsetmek istiyorum.


7 Mart' ta gerceklesen ikili taramanin sonrasinda 30 Mart' ta, bu sefer Izmir' de gerceklesen bir kontrolumuz oldu. Dogum icin doktor arayisinda oldugumu yakin cevreme bildirmistim ve cok da uzun surmeyen arastirmalar sonucu, cok sevdigim ve guvendigim bir arkadasimin onerisiyle Dr. Burak Agca' dan randevu aldik. Beklentilerimi fazlasiyla karsilayan bir doktor oldugunu gonul rahatligiyla soyleyebilirim. Oncelikle gebelik surecine olan rahat yaklasimi benim icin cok onemliydi. En ufak agrida sizida ilaca baglamayacagini, bu donemlerde bu tarz seylerin olabilecegini tane tane anlatti ve son derecede guven verdi. Benim gibi ilacfobik birinin icine adeta su serpti. Kendisi kadar sevdigim bir diger isim ise ozel ebesi Vildan Hanim oldu. Esim Cape Town' a dondukten sonra eslerle doguma hazirlik egitimi oldugunu ogrendim ve es olarak kardesimi alip gittim. Ebenin de en az doktor kadar normal doguma olan yaklasimi cok hosuma gitti. Tepeden tirnaga dogum sureciyle ilgili bilgi verdi ve tum sorulari(bir kismi cok gereksiz olsa da) buyuk bir sabirla cevapladi. Nefes ve pilates egzersizleri yaptik. Bu kadar sezeryan piyasasinin boy gosterdigi ulkemde normal dogum destekcisi ekibin icinde olmak ciddi anlamda rahatlatti. Bebek ve benim sagligimizin el verdigi surece normal dogum(hatta dogal dogum) icin sonuna kadar zorlayacagim. Olmazsa da cok uzulmeyecegim, elimden geleni yapmis olmak bile rahatlatacaktir beni, biliyorum. Bu arada Burak Bey ile usg kontrolunde  bebegimizin bir kez daha kiz oldugunu ogrendik. Kiz delisi esim o sirada heyecanla'' eminsiniz dimi? degismez bu saatten sonra'' deyince beni bir gulme aldi. :)) Bu vakitten sonra degismez dedi ki zaten gectigimiz Pazartesi gunu buradaki detayli usg de doktor '' it's definitely girl!'' deyince esim icin bayraklari gonul rahatligiyla asma zamani gelmisti. :) 

25 Nisan' da Cape Town' daki perinatologumuz ile gecen gorusmemiz de son derece guzeldi. Giderek buyuyen hareketli bir kizimiz var. Tekmelerini de ozellikle son iki haftadir yogun olarak yasiyorum. Cok baska bir duyguymus, bunu da burada itiraf etmeliyim. Oncesinde usg den usg ye gordugunuz canli bir anda size tepki vermeye basliyor ve bir sonraki hareketini sabirsizlikla bekliyorsunuz.

Bebegin kilosu 352 gr cikti. 20 hafta 3 gunluk dedi doktor ve Turkiye' de en son yapilan usg olcumuyla paralel ilerledigini gorduk. Dogum tarihimiz 9 Eylul' de suan sabitlenmis gozukuyor ama tabi kucuk hanimin arzusu ne yonde olacak hep birlikte gorecegiz. :) Tum organ yapilari incelendi ve hicbir sikinti saptanmadi, sukurler olsun... Icimiz rahat bir sekilde doktordan ayrildik. Ertesi gunu de kendi kadin dogumcuma gidip sonuclari aldik ve bir sonraki randevu icin- 6 hafta sonrasina- gun aldik. 7 Haziran' da tekrar bulusacagiz minnak suratla. 

 Bu arada ozetle Turkiye tatilimden bahsedeyim sizlere. Oncelikle ucak yolculuguyla ilgili sorular almistim. Gidiste 11 saat, donuste 14 saat suren, Istanbul Izmir icin de iki kere birer saatten seyahatlerimiz oldu. Hepsi son derece rahatti diyebilirim. Ucakta koridor tarafinda oturmaya ozen gosterdim. Saat basi kalkip koridor turlari attim ve cok hareketsiz birakmadim kendimi. Ucus oncesinde de kan sulandirici clexane igne yazmisti doktorum. Tabi ki cok uzun sure oldugu icin can sikintisi oldu ama rahatlik olarak son derece memnun kaldim. 

Tatilime gelecek olursak, ne yalan soyleyeyim tatil disinda her seye benziyordu. :) Inanilmaz hareketli gecti. Cok gezip gorulecek insan birikmisti ve ayni gun icine 3-4 kisiyi sigdirdigimiz zamanlar oldu. Sessiz sedasiz Cape Town' dan sonra bir anda Istanbul kalabaligi beni de esimi de bir hayli bunaltti. Ustune ustluk 6 yeni dogan bebek ziyareti gerceklestirdik. Yoklugumuzda bir suru minik katildi cevremize. En son benimki olacak galiba diye dusunurken Izmir' de 3 arkadasimin daha hamile oldugunu ogrendim. Etraf ostrojen kokusundan gecilmiyor anlayacaginiz. :) 

Koye gittigimiz kisim guzeldi gayet. En cok orada rahat ettim. Sayisiz dogal urunle beslendim ve hamileligimin verdigi ozguvene dayanarak sevdigim ve ozledigim ne yemek varsa hepsini yaptirdim cevredekilere. :) Sagolsunlar herkes pesimde pervane oldu diyebilirim. 

Izmir' de de esim 2 gun, ben 3 hafta kadar kaldim. Bir yilin ardindan esimle evimize adim atinca bir anda duygu bosalmasi yasadim. Her sey o kadar yerli yerindeydi ki.. Sahipsiz ve kusmus gibiydiler sanki. Abartiyorum belki farkindayim ama insan cidden o sessizlikte bunu hissediyor. Her kosesinde bir yasanmislik bariniyor. Biz bir de evimizi kurarken zevkle ve itinayla sectik esyalarimizi. Hepsinde ortak zevklerimiz yatiyor ve evlilik sonrasinda aldigim minicik bardaktan dahi pisman olmadim. O denli keyifli bir surec olmustu alisverisimiz. Ciktigimiz seyahatlerden de aldigimiz ufak tefek seyleri gorunce ne cok yasamisiz be dedim esime... Benim kadar duygusal tepki vermese de gozlerinden ayni hisleri paylastigimizi anladim. 

Esim gittikten sonra buraya gelene kadar olan sureci annemlerde kalarak gecirdim. Sagolsun o da besledi, pamuklara sardi adeta beni. Her gun disari ciktim neredeyse. Cok gorulecek arkadasim vardi ve hepsine birer gun ayirmama ragmen geride goremedigim bir suru arkadasim kaldi. Bir sonraki bulusmamiza diye sozlestik artik... Bu arada bir sikinti olmazsa 32. haftamda Turkiye' ye donmeyi planliyorum. Sonrasinda ucus iznim bulunmuyor. Ramazan bayrami sonrasina denk geliyor. Tam sicaklarin ortasi, ates beni cagiriyor adeta! Buralar da aksi gibi oyle sogumus ki, 1 bucuk yildir ozledigim kis havalari yavas yavas geliyor. Tam en sevilecek zamaninda buradan 30 derece daha sicak memlekete gitmek simdiden strese girmeme yetti. Neyse, hayirlisi olsun bakalim. :)

Off ne cok konusacak konu birikmis yahu!

Son olarak sizlere bugunku gobegimi paylasayim. Bir oncekine gore baya baya buyudu ama guzel ilerliyor. Oncesinde dik sekilde buyurken simdi yanlara dogru genislemeye basladi. Kiz gobegiymis oyle diyorlar. :P Ha bir de hamileligimin basindan beri 3 kg almisim. Guzel ilerliyorum simdilik, son ana kadar kontrolu elimden birakmazsam hedefledigim kiloyla dogum yapmis olacagim. (Insallah)

Hepinize sevgiler, opucukler gonderiyorum. Bir sonraki blog yazimda gorusmek uzere.

Hoscakalin

HAMILE GUNLUGU-13. Hafta

Uzunca bir aranin ardindan yeniden merhaba. :) Bu aranin sebebini inanin ben de bilmiyorum. Birkac bahaneye siginmak istedim ama ne yazik ki elle tutulur bir sey bulamadim. Simdiden kusuruma bakmayin. :) 

Bugun itibariyle 13 hafta +2 gunluk olduk. 24 Subat gunu 11. hafta kontrolumuz oldugundan bahsetmistim. Bebegin gelisimi gayet guzeldi ve ikili tarama icin doktorum perinatologa yonlendirdi. 7 Mart tarihine, yani dune randevu aldik. Aslinda yaziyi bekletmemin bir sebebinin bu oldugunu itiraf etmeliyim. Dun dunyalar tatlisi perinatologumuz ile taramamiz gerceklesti. Usg ye girmeden doktorun ''Cinsiyetini ogrenmek ister misiniz? '' sorusuyla tarama sonuclarindan daha cok heyecanlandigimizi farkettik. :) Aslinda elbette her seyin basi saglik fakat, biz tecrubesiz ebeveynler olarak icimizdeki heyecani dizginleyemiyoruz ne yazik ki. Kisacik 3 ay icinde sayisiz kizli erkekli ruyalar gordum. Tanidik tanimadik herkesin cinsiyetle ilgili tahminleri oldu. Cogunluk hep erkekten yana oldu. Erkek istediklerinden ziyade, esimin 4 erkek kardesinin olmasi ve ailesinde hic kiz kuzeninin olmamasi bu yorumlarin en onemli sebebi oldu. Ciddi anlamda kiz fakiri bir nesil. :) Ben simdiye kadar hicbir sey hissetmedim, sadece esimle bir kizimiz olsa fena olmaz dusuncesindeydik. Etraftaki onca erkek yorumlarindan o hevesimizi de icimizde bastirarak ultrasona girdim. Bebegin tarama sonuclari gayet guzel. Risk grubunun oldukca altindaymisim. Yalniz bizim fasulyenin ensesi surekli asagi yukari gittigi icin 20. dakikanin sonunda ense olcumune bakilabildi. Kime cekecek bilmem. :P Doktor ilk etapta enseden umidini kesince cinsiyetine bakalim madem dedi. Tabi bacaklarimiz kilitli, ne yaptiysak acamadik. Doktorum da bebekten inatci cikinca birkac zorlamayla bacaklar acildi ve ne gorelim, bizim fasulyemiz '' KIZ'' mis. :) Inanamayip bir daha sordum ve doktor bacak arasini gosterip bos oldugunu gosterdi. Yuzde 70-80 ihtimal verdi fakat bu pozisyonda erkek olsaydi simdiye kadar belli olacagindan bahsetti. Genelde ilk basta erkek denilen bebeklerin sonrasinda kordon dolanmasindan oturu yanlis gorulebildiginden bahsetti ama kizlar icin bu durum gecerli degilmis. Zaten yillar gectikce ve doktorun tecrubesinden de yanilma payi cok aza inmeye basladi. Seksi bacaklarimiz ve olmayan pipimizin fotografi da bu. 

Sonrasi gercekten duygu doluydu. Esimi gozlerini silerken gordum ve ne kadar kiz cocuk istedigini o anda farkettim. Benden daha sogukkanli bir yapiya sahipse de duygularini saklayamadi. Onu o sekilde gorunce ben de aglamaya basladim. Erkek olsa sevinmeyecek miydik? Elbette yine cok mutlu olacaktik, ama gonlunden ilk gecenin gerceklesmesi kadar guzel bir duygu yok gercekten. Bundan sonra tek dilegimiz minik ''Zeynep'' imizin saglikla dunyaya gelmesi. Ismi cok onceden belliydi kuzucugun. Babasi yillar once, biz bekarken kizimiz olursa adi Zeynep olsun demisti, benim de hosuma gittigi icin bu isimde karar kilmistik. Insallah bundan sonraki surec hepimiz icin guzel olur. 

Bu arada 19 Mart- 23 Nisan tarihleri arasinda Turkiye' deyiz! Nihayet aileme, ulkeme kavusuyorum. Ozellikle son gunler gecmek bilmiyor. Birkac gun once Istanbul' dan lise arkadasim ve erkek arkadasi buraya tatile geldiler. Onlarin gelisiyle tum havam degisti ve safak saymalarima bir haftalik ara vermis oldum. :) 

Belirtilerime gelince, olmayan belirtiler iyice kayboldu. Sadece rahimin buyumesine bagli karin agrilari yasiyorum fakat dinlenince o da geciyor. Bu aralar tek sikinti yasadigim sey pantolonlarimi hicbir sekilde giyememem oldu. Hamile kiyafetlerine gecisin zamani geldi de geciyor. Cogunlugunu Turkiye' den almayi planliyorum ama su 10 gunluk sure icin bile biraz alisveris yapmam gerekli. En azindan rahat bir esofman alti hayata daha mutlu bakabilmemi saglayacak. :) Konusu acilmisken koca gobegimi de sizlerle paylasayim. 

Ben 3 degil de 5 aylik oldugunu dusunuyorum. Onceden aksam gazlariyla bu hale gelmisligi oldu fakat bugun en gazsiz saatinde paylastim sizlerle. Aksam 6-7 aylik oldugumuz bilgisi dogrudur yani. :) Kilo olarak da- dogru bilgi vermek icin simdi tartildim- gebelik oncesi kilomla ayni kilodayim. Hatta 500 gram altinda ciktim. Simdiye kadar almamis olmam moralimi bir hayli duzeltti. Ama Turkiye tatilimde 3-4 kilo alarak donecegimi hepimiz biliyoruz sanirim. :) 

Benden simdilik bu kadar. Bir cok gelisme ust uste oldu, farkindayim. Bundan sonra daha duzenli yazmaya calisacagim. 

Herkese mutlu, keyifli gunler dilerim. 

:)

HAMILE GUNLUGU- 9.Hafta

Merhabalar.. Bugun Cape Town uzun sureli gunesli gunlerinin ardindan soguk ve ruzgara birakti kendini. Uzun zaman sonra ilk kez kalin hirkalar giymis oldum. Gun itibariyle 10+1 haftalik olduk. Gecen haftaki belirtilerimden ve kisa sureli tatilimizden biraz bahsetmek istiyorum. 

Oncelikle bebek bu hafta varla yok arasinda bir durumdaydi. Mide bulantilarimin olmadigindan bahsetmistim. Istahsizlik sikintim da ozellikle son birkac gundur azaldi. Eti yavas yavas yemeye basladim.. Acikcasi tr den misafirlerimiz geldiginde cok kotu olacagimdan endiselenmistim ama yasadigim mutlu anlarin da etkisinden olacak ki istah ve enerji patlamasiyla doldum. :)

Kuzenlerin gelisi uzun suren yalnizligimiza o kadar iyi geldi ki.. Ailelerimiz sagolsunlar, onlarla birlikte koca bir bavul yiyecek gondermisler. Hepsine o kadar hasret kalmisiz ki, bir yandan bir anda yiyip bitirmek istiyor, diger yandan da minik minik atistirip bitmesine kiyamiyoruz. :) Uzun sure sonra gercekten doydugumu hissettim kisacasi... Memleketin kiymetini bilelim gercekten esi benzeri bulunmayan hazinelere sahibiz. Ceken bilir :))

Bu haftasonu hic hamile degilmiscesine oradan oraya zipladim durdum. Cumartesi gunu quid bike ile dag tirmanisi yaptik. Hamile oldugumdan cekinseler de yine inadim baskin geldi ve hepsinden once tamamladim route u :)) Ardindan gelen manzara da essizdi...

Pazar gunu de uzun suredir istedigimiz bir etkinligi gerceklestirdik. Hazir macerasever kuzenlerimiz de buradayken yapilabilecek en guzel sey tabi ki zipline yapmak oldu. :) Inanilmaz guzel bir tecrube.. Gercekten yasamak gerekiyor. Hamileler icin cekince olustursa da kesinlikle bittikten sonra tekrar yapmak istiyorsunuz. Ne yalan soyleyeyim, su gecirdigim son bir kac gunden sonra olan agrilarim da ciddi olcude azaldi. Istah problemim duzeldi, daha mutlu bir insan oldum. Yani ihtiyacim olan biraz adrenalinmis. Birazcik tabi :P

Bebek tum bu olanlardan sonra iyidir diye tahmin ediyorum. :) Haftaya Carsamba gunu aylik kontrolumuz var. Ikili tarama da yapilacak. Gelecek yazimi bu kontrolden sonra paylasacagim.

 Guzel haberlerle tekrar gorusmek uzere... 

HAMILE GUNLUGU- 8.Hafta

Yepyeni Pazartesi gununden herkese sevgiler... Bugun 9. haftamiza adim attik. Gecen hafta neler yasadigimdan kisaca bahsetmek istiyorum.

Oncelikle gecen hafta bir an gelen kusmanin sebebini bebek olarak dusunsem de midemi usutmusum aslinda. Sonrasinda minik bir gribe cevirdi kendini bu durum ve biraz istirahat ile bu haftaya bomba gibi basladim. Zaten yok gibi olan belirtilerim gun gectikce azaliyor... Sadece, adina aserme mi dersiniz bilmiyorum ama ilginc bir durum yasadim.. Benim sosyal medya hesaplarindaki bazi arkadaslarim yaptiklari yemekleri, hazirladiklari sofralari rutin(!) olarak paylasirlar. Ezelinden beri cok sinirlendigim bir durumdur bu, oyle ki; vakti zamaninda hamile olan bir arkadasim gunduz ortasinda hic mevsimi olmayan bir meyve istedi ve biz onu 5 kiz arkadas el birligiyle bulana kadar canimiz cikmisti gercekten. O yuzden hep telkin ediyorum: Bu yemekler dunyada tek yapilan, esi benzeri olmayan yemekler degil arkadaslar. Elmali kurabiyeyi dunyada bir tek siz yapmiscasina meydanlara cikarmaniz cok gsrip gerçekten.... Neyse efendim konumuza donelim..

Iste boyle gunlerden birinde(gectigimiz hafta oluyor), vatandasin biri mercimek koftesi paylasmis. Yemin ediyorum ben hayatimda universite sinavini kazanmayi bile bu kadar cok istememistim. Gozum dondu, elim titredi adeta... Diyeceksin ki kalk yap surada neyi sikinti yaptin bu kadar.. Ama yok efendim, elin memleketindeki mercimekleri bir gorseniz, corbasi bile resmen agliyor icinde. Esime mesaj attim, ''sence mercimek koftesi veya cig kofte benzeri ne bulabiliriz aksam?'' O da hayretler icerisinde '' Iste korktugumun basima geldigi gun! Ne yapabiliriz dusunup birazdan donecegim sana'' dedi. Bir sure sonra burada bir Turk restoraninin oldugunu, icinde cok guzel mezeler oldugunu ve rezervasyonu alan kisiye mercimek koftesi olup olmadigini bile sormus :)) Nitekim varmis ve biz aksam yemegi icin Green Point' teki Anatoli Restaurant`a gittik. Yani aylardir Turk yemeklerine hasret oldugumuzdan midir nedir bilmem, ben hayatimda uzun zamandir bu kadar guzel mezeler yememistim.Hepsiz cok lezzetliydi. Isimlerini vermeyecegim simdi caniniz ceker, vebali ustume kalmasin. :)  Mercimek koftesi de tipki annemin yaptigi gibiydi, o an yogun duygular yasamadim diyemem...Adam da mercimekleri sehir disindan aliyormus, tadinin farkliligi da buradan geliyor.

Bunun disinda birkac gundur de aglama krizlerim basladi. Durup durup her seye agliyorum.. Esim ilk zamanlar neyim var diye telaslansa da artik rutin hale geldigi icin sormaktan da vazgecti. Normalde ciddi anlamda olumler disinda cok az seye aglarim ve mutluluktan aglayanlar olur cogu zaman(annem gibi), hep garipserim.. Insan mutlu oldugu seye niye aglar ki derim hep. Nitekim bebegin kalp atisini duydugumda da mutluluktan tabi ki aglamadim. :D Annem seninle birlikte duygularini da dogurdum diye benimle dalga gecer surekli, ta ki iste su gectigimiz son birkac gune kadar. Bu aralar yurtdisinda yalniz olmanin da etkisiyle olacak ki, daha hassaslastim. Ailemi ozlemeye basladim. Ben ki en ufak burnum aktiginda prensesler gibi bakiliyordum, simdi bu zamanlarda onlardan ayri olmak, hormonlarla birlikte combo yapti ve gittikce depresif hale burunmemi sagladi. Belki de gercekten buyuyor olmayi aklim reddediyor...Annelik, artan ve artacak olan sorumluluklar, simdiden degisen hayat duzeni vs..Neyse iste, umarim kisa sureli olur bu gel-git ruh hallerim.

Arkadas bir de su gaz olayina bir cozum bulmak gerek gercekten. Aksamlari lokma dahi agzima koymadigim gunlerde sistikce sisiyorum. Resmen 5-6 aylik hamile goruntusune ulasiyorum. Hatta Turkiye' deki bazi arkadaslarimi 3uz bebek bekliyorum diye kandirdim. Guzelce de inandilar. :) Sabah oluyor..puffff diye gidiyor siskinlik...

Ya bu hafta sonunun en guzel haberi de Turkiye' den kuzenimiz ve nisanlisinin buraya gelecek olmalari... Kisa sureli bir tatil olacak ve biz her ani guzel degerlendirmek adina simdiden planlari siki tutuyoruz. Annelerden birkac Turk yemegi siparisi verdim, valla ne yalan soyleyeyim getirecekleri yemekler beni su etapta daha heyecanlandiriyor. :D Onumuzdeki haftaki yazimda neler yaptigimizdan da ayrica bahsedecegim.

Son olarak bugun gobegimin halini paylasayim sizlerle. Bu ilk gobek fotografim olacak ve her hafta guncellemis olacagim. Biraz tombik olarak hamile kaldigim icin gobek mi bebek mi su etapta ayirt edilmiyor. :) Ama benim bu 2 ayda hic kilo almadigimi var sayarsak ve de pantolonlarimin dugmesini kapatamiyorsam bunun adina cok fazla bebeksiz  gobek diyemiyorum suan. :) Ha bu arada spora da basladim, onunla ilgili yaziyi da ayri yazacagim size.

Simdilik gorusmek uzere, ben dahil tum anne adaylarina saglikli bir gebelik haftasi diliyorum. 

Sevgiler

HAMILE GUNLUGU- 7. Hafta

Sicacik Pazartesi gununden herkese merhaba... Sicacik mi dedim? Burasi yaklasik 31 derece de suanda :) Saka maka Eylul ayinda buraya geldigimi dusununce yaz ayindan yaz ayina atladim ve benim gibi kis sever biri icin hic iyi olmadi bu durum. Kalin yorganin altinda, bir de soba varsa yaninda ohh ne mis gibi uyunur... Hele kestaneleri hic saymiyorum... Neyse yaz asiklarini sinirlendirmeden gectigimiz hafta olan bitene geceyim. :)

Normalde onceki bloglarimda belirttigim gibi, bugun 9. haftamizda olmamiz gerekirken ultrason goruntuleri dollenmenin bir hafta oldugunu gostermis ve bebegim 1 hafta geriden geliyormus. Ben de buna bagli kalarak devam edecegim. Her Pazartesi hafta atliyorum. Bugun de 8. haftamiza girmis bulunduk. 

Gectigimiz hafta neredeyse yok denecek kadar belirtilerim oldu. Her sorana '' hic belirtim yok caniim cok iyiyim ben'' derkeeeeen demez olaydim! 5 dk oncesinde ilk yogun bulanti ve kusmam gerceklesmis oldu. Bir anda ne oldugunu anlamadan kendimi klozetle iliski icerisinde buldum. Kendi som agizligimin kurbani oldum anlayacaginiz. Umarim bu siddette devam etmez bu hafta...

Bir de haftasonu dag tirmanisi yaptik esimle. Esim ilk baslarda biraz cekinse de Rizeli inadimi kiramayacagini anlayinca apar topar gittik. Lions head tepesine varmak icin 1000 metreye yakin hiking ve kaya tirmanisi gerceklestirdik. Cikarken sicak havanin da etkisiyle surekli nefes nefese kaldim fakat bol dinlenmeli bir tirmanisin ardindan sonunda tepeye varabildik. Karsilastigimiz manzara essizdi dogrusu...

Ertesi gun inanilmaz kas agrilariyla uyansam da iyi ki cikmisiz dedigimiz guzel bir deneyim oldu bizim icin..

Gobegimin alt kisminda biraz sertlik hissetmeye basladim. Dar pantolonlarimin dugmesini kapatirken biraz zorlaniyorum ki zaten hamilelik surecinde fotograftan da goreceginiz uzere bol pantolonlar ve elbiseler giymeyi dusunuyorum. 

Canim ozellikle bir sey cekmiyor. Aksine iyice yemek kokularina hassasiyet basladi. Sadece tatliya olan hassasiyetim soz konusu ki zaten beni yakindan taniyanlar bilirler, tatli(kalp)gamze :) Onu da gebelik sekerinden oturu dizginlemem gerekiyor. Meyve ile gecistirecegiz artik...

Simdilik bu kadardi. Her Pazartesi gebelik gunluklerine devam edecegim. Haftaya tekrar gorusmek uzere...

HAMILE GUNLUGU-3-6. Haftalar

Eveet hizimi alamadan bugune 3. ve son blogumu da sigdiriyorum... Bugun tam olarak 7+4 gunluguz. Bebegi ilk ogrendigimizde regl tarihinden 3 gun gecmisti ve erken gebelik testleri ile ogrendim. Ardindan hemen hastaneye kosturup kan verdim ve hormonun biraz yukseldigini gorduk. Tahminlerime gore cok yeni bir dollenmeydi ama ben yine de son regl tarihine gore hesapladim haftasini. Ondan sonraki surec ise tam bir kaos... Cape Town` da doktor bulmak zor oldu diyebilirim. Ilk baslarda dil okulundaki hocalarimdan oneri istedim. Bir iki Guney Afrikali arkadasim ve internetteki forumlardan da  isimler aldim. Sonunda elimde bir suru doktor ismi vardi ve nasil sececegimi bilemiyor vaziyetteydim. En son kararimi doktorlarin bulunduklari hastanelere ve muayenehanelere giderek ve yuz yuze tanisarak vermek istedim. Bir iki doktorun bulunduklari hastaneye adim atar atmaz hastane kokusu burnuma geldi ve kapisindan girer girmez geri ciktim. Belki iyi doktorlardi fakat acikcasi doktor kadar bulunduklari ortam da cok onemli.O anki hormonlarin etkisiyle tabi hic dusunmedim sonrasini. Birkac doktordan da elektrik alamadim. Yonlendirmeleri cok yuzeyseldi ve benim de ilk hamileligimdi. Kulaktan dolma bilgiler yerine kendi doktorum tarafindan en guzel sekilde yonlendirilmek istiyordum. Kisacasi donanimli ve donanimini insana %100 aktarabilecek bir doktor ihtiyaci icindeydim. Neyse ki Mediclinic Hospital`daki Dr. Christine Van Heerden ile cok guzel bir uyumumuz oldu. Beni cok guzel sekilde yonlendirdi. Bu arada cok ilginc bir seyi paylasmak istiyorum sizlerle. Cape Town` da hamileyseniz ve doktora gitmek istiyorsaniz 8. haftaniz dolmadan randevu alamiyorsunuz. Ben 3 haftalikken ogrendim ve 5 haftaya yakin bekledim. Turkiye`de boyle bir sey olsa adami vururlar. :) Gerekce olarak da bebegin ilk donemlerinde ultrasona magruz kalmasinin istenmemesi... Benim ilk haftalarim tahmin edeceginiz uzere zor gecti. Yani bebek var, test pozitif cikti ve bebegi goremiyorsunuz. Fakat soyle de bir gercek var ki o da gercek anlamda 7-8. haftada bebeginizin kalp atislarini duyamiyorsunuz. Normalde ilk gidiste kese varla yok arasinda gozukuyor. Bir hafta sonra bebek var kalp atisi yok, sonraki hafta da kalp atislari.. Ben gittigimde keseye de bebegime de minik kalp atislarina da ayni esnada sahit oldum. Cok essiz bir duyguydu gercekten, tarifi yok. :) Tahmin ettigim gibi de gec dollenme yasamisim ve bebegim normalden 1 hafta geriden geliyordu. Bu bebeg
in gelisiminde negatif bir durum degil, dogum tarihini 1 hafta sonraya kaydiriyorlar sadece. Guney Afrika`daki bu kuralin ardindan arastirmalarim sonucunda Avrupa`da da buna benzer seyler yasandigini ve hatta hatta Ingiltere`de bebek 12 hafta olmadan once ultrasona girilmedigini de ogrenmis oldum. Bu bir bakima sizi zorlayan bir surec fakat doktorlar bu olaya hastalik gozuyle bakmiyorlar. Doktora hastalaninca gidilir inancindalar ve hamilelikte apar topar doktora gidilmesini sacma buluyorlar. Bizim bir sonraki randevumuz 11. haftada.

Velhasil-i kelam suan minisle 8. haftamizin icerisindeyiz. Belirtilerime gelince ilk 3 hafta neredeyse hic belirtim yoktu. Son zamanlarda uyku ihtiyaci, sabahlari cok hafif bulanti ve kokulara inanilmaz hassasiyet var. Bir de agzimda metalik bir tat, sanki iki dakika once metal yutmusum gibi. Hic guzel degil gercekten, yemeklerin tadini almami engelliyor. Kilo konusuna da gerekenden biraz daha fazla onem gostermem gerekiyor. Hamilelikten once guzel bir diyetin icindeydim ve vermem gereken 7-8 kilo vardi. Onlari veremeden hamile kaldigim icin biraz tombik anne olmaktan korkuyorum. :) Duzenli bir spor plani cizmek istiyorum. Bu sureci de ilerleyen haftalarda sizlerle paylasiyor olacagim. 

Bu arada minisin ilk ultrason goruntusunu de paylasmasam olmaz. :)

Tekrar gorusmek uzere

Askla kalin.

HAMILELIK GUNLUGU- Ilk bebek karari ve sonrasi

Tekrar selamlar... Bir onceki blogumun atesi uzerinden kalkmadan hemen hamileligimle ilgili ilk videoyu cekmek istedim. Oncelikle hamilelik fikri Cape Town` a yerlesene kadar neredeyse yoktu. Tahmin edebileceginiz gibi is ve kariyer odakli dusunceler, evliligin ilk yilinin oturmasi, bebek sahibi olma dusuncesine hazir hissetmeme gibi birtakim sebepler oldu. Halen de ayni tereddutleri yasamiyor degilim acikcasi. Bu demek olmuyor ki bebegimiz bize surpriz yapti. Vallahi ne yalan soyleyeyim, ezelinden beri ''bizim bebek surpriz yapti, biz hic istemiyorduk''culara hic inanmadim. Onlarca korunma yontemi varken caanim bilim adamlari ''bacim tamam anladik hicbir koruma yontemini beceremiyorsun, bak biz kocana bir asi hazirladik, malum bolgeye asi yapip, bebek istediginiz zaman da asinin etkisini kaldirici baska bir asi yapiyoruz'' diyorlar. Bilim artik kaza susune inanmiyor arkadaslar. Ben bu yaziyi okuyanlarin basina boyle bir sey gelmis olsa dahi kaza oldu demek yerine yaptik bir hata, korunmayi unuttuk demelerini daha samimi buluyorum. Neyse gelelim sadede...

Cape' e geldikten sonra kendimle kalacagim zamanlar fazlalasinca isin icine ister istemez gelecek planlari dahil oldu. Bu planlarin merkezinde ise bebek yatiyordu. Yasim henuz 25. Bir coguna gore erken gelebilir; fakat bir-iki yil sonra ulkeye donecegiz ve bu surecte elimde bulunan vize ile is bulmak imkansiza yakin... Bu surecte de Ingilizce seviyemi olabildigince yuksege cikarmak, hatta ikinci bir dili intermediate seviyesine cikarmak en mantikli islevler arasinda. Calisan bir annenin cocugu ve arkadaslari olaraktan cocuguna vakit ayiramayan annelerden cokca duydum. Hepsinin yeterli bir anne oldugunu adim gibi biliyorum. Cocuklarinin gelecegi icin onlardan ayri kalmayi goze almak bana gore buyuk bir kahramanlik ornegi.. Sadece cocugun ilk 1 yasinda annesiyle birlikte olmasi hem anne icin hem bebek icin cok faydali.(ben demiyorum bilim diyor :p) Ozel sirketleri de biliyorsunuz, bir yil gibi bir surede izin kullandirmadiklari icin kafamda yesil isiklar yandi sondu, yandi sondu anlayacaginiz...

Neyse efendim ben bu dusunceler isiginda sevgili esime durumu aynen naklettim ve geri bildirimini bekledim. Uzun zaman sonrasina erteledigimiz bir karar oldugunu bildigi icin ilk zamanlar afalladi. Daha sonralari olayin mantigina kendini inandirdi. Fakat bu surecin uzun bir surec olabilecegini, genelde eslerin yaklasik 6 ay-1 yil icerisinde cocuk sahibi olabileceklerini biliyordum. Buna gore hazirladik kendimizi. Oncesinde saglik taramasindan gecebilirdik aslinda, ama gerek gormedim. Gelin gorun ki biz bu dusunceler icindeyken zaten bebek orada bir yerlerde bizi bekliyormus. Gercekten cok sansliyim ki ilk aydan bebek haberini alabildik. Esim daha olayin mantigini kavramaya calisirken bir anda baba olacagini ogrendi ve o anki sasirma, sevinme, korkma arasindaki ifadeleri gorulmeye degerdi acikcasi. :) Bebegi ogrendigimizde 3 haftalikti, cok kucuktu. Suan 7,5 haftaligiz ve gectigimiz Pazartesi kalp atislarini duyduk cok sukur. Ilk ogrendigim andan itibaren su gune kadar olan sureci diger yazimda sizlerle paylasiyor olacagim. Simdilik gorusmek uzere...

Sevgiyle kalin. 

Uzuun bir aranin ardindan..

Herkese tekrar merhaba.. Yaklasik 6 ay once ne heveslerle yazmaya basladigim bloguma cok ayip etmis, ilk yazimda da bahsettigim istikrarsizligimin bir kere daha altini cizmisim. :) Onca hara gurenin icinde yine firsat bulamayacaktim belki ama su ara hayatimin belki de en yogun duraklama evresini geciriyor vaziyetteyim. Suphesiz yazi yazmasam tas olurdum. :) Hadi bakalim neler olmus bu 6 aylik surecte...(bu arada yazi karakterlerimin kusuruna bakmayin, bilgisayarimi yurtdisindan aldigim icin icinde Turkce karakterler yok ne yazik ki)

Oncelikle size bahsettigim 10 gunluk Guney Afrika-Johannesburg seyahatimi gerceklestirdim. Seyahat notlarindan cokca bahsetmeyecegim. Guney Afrika`nin en gelismis ikinci sehri olup, suc orani yuksekligi bakimindan da birinci sehri malesef... O gunlere ait birkac fotografimi ekleyeyim.

Bu arada esimin isleri de Cape Town`a tasindi ve bu bizim icin harika oldu diyebilirim. Tatilden donusumun ardindan artik bu ayriliga bir son vermemiz gerektigine karar verdik ve ben is yerime istifami verip ayrildim. Daha sonra vize basvurusu, toparlanma vs gibi sikici bir 5 haftam oldu ve 28 Eylul` de Turkiye` ye veda edip Cape Town` da yeni bir hayatin ilk adimlarini atmis oldum. O gunden bu gune gecen 4 aylik surecte burada bir ingilizce dil okuluna kayit oldum. Gelmeden once tercihimi yapmistim ve gercekten ne kadar dogru bir karar oldugunu bir kez daha anladim. Dunyanin her yerinden yabanci arkadaslar edindim. Ayrica yurtdisinda yabanci dil ogrenmek isteyenler icin Cape`i kesinlikle oneririm. Diger avrupa ulkelerine nazaran daha uygun fiyatlarda olmakla birlikte, daha eglenceli ve unutulmaz anilar biriktireceginizin garantisini verebilirim. Su ara evde IELTS sinavina hazirlanma dusuncem var. Eger kafami yastiktan kaldirabilirsem tabi.. Neden mi yastiktan kaldiramiyorum? Sey... Ben biraz HAMILEYIM de. :) Iste hayatima ulke degistirmekten de daha fazla heyecan katan gelisme bu oldu. Hamileligimle ilgili bir seri olusturmayi dusunuyorum. Bu seriyle ilk haftalardan baslayarak dogumuma kadar giden bir surec yer alacak. Bu heyecani hem sizlerle birebir paylasmak, benimle ayni seyleri yasayanlarin hislerine ortak olmak, hem de unutulmaz bir ani olmasi acisindan istikrarla devam ettirmek istiyorum. Bkz `istikrar` dedim :) En kisa surede tekrar gorusmek uzere...


Sevgiler